Giro d’Italia

Giro d’Italia (Wyścig dookoła Włoch) – drugi z największych kolarskich wyścigów świata (za Tour de France i przed Vuelta a España). Należy do cyklu World TourMiędzynarodowej Unii Kolarskiej (UCI).

Od 1909 Giro jest organizowane co roku - z wyjątkiem czasów pierwszej i II wojny światowej – w ciągu trzech majowych tygodni, na zmiennych trasach na terenie Włoch i krajów przyległych. Zdarzały się jednak wyścigi, kiedy trasa biegła nawet na terenieBelgii (także podczas Giro 2006), a jest to spowodowane dużą liczbą emigrantów włoskich na terenie tego kraju.

Trasa składa się zawsze z etapów płaskich, które są szansą dla sprinterów, etapów pośrednich, faworyzujących grupki uciekinierów, oraz etapów górskich, na których odbywa się rozstrzygnięcie całego wyścigu. Poza tym, mają miejsce dwa lub trzy etapy jazdy na czas.





Koszulki i klasyfikacje

Podobnie jak w Tour de France, prowadzona jest generalna klasyfikacja. Prowadzący w klasyfikacji głównej jest liderem wyścigu i ma prawo noszenia tzw. Maglia rosa (różowa koszulka) – włoskiej odpowiedniczki maillot jaune. Kolor koszulki wziął się stąd, że La Gazzetta dello Sport, organizator i sponsor Giro, była drukowana na papierze koloru bladoróżowego. Lider klasyfikacji górskiej nosi koszulkę niebieską (Maglia azzurra), lider klasyfikacji punktowej - koszulkę koloru czerwonego (Maglia Rosso Passione) a prowadzący w klasyfikacji młodzieżowej - podobnie jak w Tour de France białą koszulkę Maglia bianca.

Dawniej (w latach 1946-1951) prowadzona była klasyfikacja maglia nero (czarna koszulka), którą przyznawano ostatniemu kolarzowi w klasyfikacji generalnej. Organizatorzy postanowili przywrócić tę klasyfikację w roku 2008, jednak z powodu przepisów narzuconych przez UCI, ograniczających liczbę koszulek specjalnych do czterech, postanowiono „nagradzać” ostatniego kolarza czarnym numerem (numero nero) przypinanym do koszulki.

Rekordziści




Rekord wygranych łącznie pięciu Giro d’Italia dzierży trzech kolarzy: Włosi Alfredo Binda i Fausto Coppi, wygrywający w latach 1925–1933 i 1940–1953, oraz belgijski „Kanibal” Eddy Merckx, który zwyciężał tu w latach 1968–1974.

Najwięcej zwycięstw etapowych odniósł włoski sprinter Mario Cipollini, który w roku 2003 świętował swój 42. wygrany etap od 1989 roku. Pobił tym samym stary rekord 41 zwycięstw etapowych, należący do Alfredo Bindy. Dziewięcioma zwycięstwami w jednym roku może poszczycić się inny Włoch, Alessandro Petacchi, który dokonał tego w 2004 roku.

Najczęściej (9 razy) na finałowym podium stawał Felice Gimondi: trzykrotnie był zwycięzcą, dwa razy był drugi i cztery razy stawał na najniższym stopniu podium.